جسد او را نزد حنوط‌کننده می‌برد او نمونه‌ها از چوب به آن شخص نشان می‌دهد و می‌گوید ازین اقسام کدام را می‌پسندی تا مردهٔ تو را آنطور حنوط نمایم. نمونه‌ها سه قسم است اعلی و وسط و پست، و قیمت و مزد هم به همین تناسب می‌باشد و نمونهٔ اعلی که از همه گران‌تر است تصویر آزیریس ربّ‌النوع را ظاهر می‌سازد. خلاصه بعد از آنکه صاحبِ مرده قیمت حنوط را طی می‌کند پی کار خود می‌رود و حنوط‌کننده در منزل خویش به کار می‌پردازد و برای حنوط درجهٔ اوّل ابتدا مغز را درمی‌آورد به این معنی که مایعی داخل کلّه کرده مغز را حل نموده آن را با قلاّبی از سوراخ بینی بیرون می‌کشد. بعد پهلوی جسد را می‌شکافد و امعا را بیرون می‌آورد و با شراب خرما می‌شوید و دواهای معطّر به آنها می‌زند. آنگاه شکم را از مُرّ و دارچینی و سایر چیزهای خوشبو پر می‌کند و آن را دوباره می‌دوزد و جسد را مدّت هفتاد روز در نمک قلیا می‌گذارد. پس از ایّام مزبوره آن را می‌شوید و بندها از پارچهٔ صمغ‌آلوده به آن می‌پیچد و کار حنوط به انجام رسیده جسد را به صاحبان مرده پس می‌دهد و ایشان جعبه‌ای به شکل نعش می‌سازند و آن را در جعبه می‌گذارند و جعبه را در اطاقی به دیوار سرپا تکیه می‌دهند.
این بود شرح حنوط درجهٔ اوّل. امّا حنوط درجهٔ دویّم مقداری از صمغ اَرْزه که درختی است از جنس سرو و کاج با آبدزدک در شکم مرده داخل می‌کنند بدون اینکه شکم را پاره نمایند یا امعا را بیرون آورند و راه آبدزدک را مسدود ساخته که مایع مذکور از آن بیرون نیاید
