مجسّمه‌های ارباب انواع و سلاطین و اشیاء مقدّسه را در این اطاق‌ها می‌گذاشتند تا از آسیب غبار و صدمه حشرات و آفتاب محفوظ باشند.
در زاویه این عمارت، آمینمهات سیّم هَرَمی ساخته از آجر و روی آن را با سنگ پوشانیده و بعد از آن که زیاده از چهل سال سلطنت کرد درگذشت و در این هَرَم مدفون شد.
هَرُدُت که پنج قرن قبل از میلاد مسیح به سیاحت مصر رفته گفته است: اگرچه اهرام بیش از آنچه شنیده بودم در نظر من جلوه نمود لکن داستان لابیرنت از اهرام هم بیشتر است.
وضع زندگانی مصری‌ها در زمان سلسلهٔ دوازدهم سلسلهٔ دوازدهم از سلاطین مصر زیاده از دوهزار و پانصد سال به میلاد مسیح مانده در این مملکت سلطنت می‌کرده و در آن وقت مصری‌ها مردمان متمدّنی بوده‌اند. مقبره‌های آن عهد را که باز نموده بر روی در و دیوار آنها نقش‌ها دیده‌اند که اسباب حیرت و تعجّب گردیده مثلاً مردم دهات را می‌بینند که بعضی گاو می‌دوشند برخی گاوآهن کوچکی به گاو بسته زمین را شخم می‌کنند و تخم می‌افشانند و گندم را می‌دروند و خرمن می‌نمایند و گاه او را به لگدکردن آن وامی‌دارند و به وزن نمودن غلّه و حمل به الاغ یا ریختن در قایق برای نقل آن مشغولند. نیز اشخاصی دیده می‌شود که انگور می‌چینند و آن را دانه می‌کنند و دانه‌ها را می‌فشارند و شراب را در خم کرده می‌برند به سرداب و در آنجا می‌گذارند. همچنین حجّارها که سنگ می‌تراشند و عمله شیشه‌گری بطری می‌سازند و کوزه‌گرها که ظرف‌ها ساخته در کوره می‌گذارند. نیز کفش‌دوز و تجّار و زن‌های نسّاج که هریک مشغول کار
