میدهد مقصود اینست که دستگاه رهبری با اصول دموکراسی حزب را هدایت نمی‌نماید و بافکار و عقاید حزبی احترام نمیگذارد آنچه خود میخواهد میکند نه آنچه اکثریت افراد در این صورت این حزبی نخواهد بود که بتواند آزادی و دموکراسی را حفظ و نگهبانی نماید.
من نمیخواهم اسرار داخلی حزب را فاش نمایم و از آنچه در پشت پرده است شاهد مثال بیاورم این کار با روش شرافتمندانه من تطبیق نمیکند لذا بتذکر آنچه که همه میدانند اکتفاء میکنم:
در آذرماه ۱۳۲۵ که روش عمومی حزب توده ایران محکوم گردید دستگاه رهبری ناچار شد در خط مشی خود تعدیلی بنماید و افکار عمومی حزب را محترم بشمارد ولی رندان کهنه‌کار در عوض اینکه صریحا بخبط خود اعتراف کنند و افراد دیگری را که در این اشتباه شرکت نداشته بر سر کار بیاورند فوراً کمیته مرکزی را منحل نموده و چند نفری را بعنوان کمیته موقت انتخاب مینمایند. مضحک اینستکه این افراد همان مسئولین گذشته بودند که بدون کوچکترین تغییری بر سر کار آمدن ما برای توجه خوانندگان اسامی آنها را ذکر می نمایم. دکتر رادمنش دکتر کشاورز دکتر بهرامی بقراطی احسان طبری اعضاء کمیته مرکزی منحله احمد قاسمی دکتر کیانوری دکتر یزدی خلیل ملکی اعضاء مؤثر تفتیش کل دکتر جودت دبیر شورای متحده ـ مکرر گفته شده آقایان اگر دستگاه رهبری پیش اشتباهی کرده باشد که همه شماها در آن شرکت داشته‌اید وزیر و وکیل و مسئول کمیته‌ها استان بودید و اگر اشتباه نکرده چرا کمیته مرکزی را منحل نمودید وانگهی کمیته مرکزی وکالت در توکیل نداشته است که شماها را انتخاب کند و شما بر طبق چه اصل و بچه مجوزی زمام امور را در دست گرفته‌اید. متأسفانه ابداً باین ایراد پاسخی داده نمیشد ولی فوراً و آهسته
