وزیر جنک ما ثابت کرده است که همان اندازه که عزم و شهامت دارد، عقل و درایت و وطن‌دوستی هم دارد. بنابر این تصورات بود که مشارالیه چند دفعه به مجلس آمده با رئیس مجلس و با کمیسیونی از نمایندگان اجلاساتی کرد و برای انجام وظایف قانونی خویش اشکال و عایقی ندیده و حاضر شده‌اند در مجلس علنی انجام تقاضاها و آمال ملت را بضمیمه نیات حسنه و خدمات ماضیه و منظورهٔ خود بیان نمایند.
قضایای مربوطهٔ مانحن‌فیه از سه قسمت تجاوز نمینماید:
اول ـ حکومتهای نظامی است که بایستی الغا شود و اگر در یک نقطه وجود حکومتی نظامی لازم شود با اطلاع مجلس و وزارت داخله تعیین آنرا سمت قانونی بدهند.
دوم ـ مداخله وزارت جنک در مالیاتهای غیرمستقیم و خالصجات است. باید اعتراف شود که این اقدام یک اقدام بی‌رویه بوده و برای نیکنامی نظامیان هم مفید نبوده است.
مخصوصا در عالم تمدن نظامیان را از کارهای پلتیکی و مالیاتی محروم مینمایند برای اینکه در این دو قسمت حب‌وبغض‌های خصوصی و عدم رضایتها و تهمتها و فریادها و عرض تظلمها شده و بتدریج افکار عمومی از نظام متنفر میشود و این تنفر مردم از قوای جنگی که بایستی در حدود مملکت جانفشانی نمایند برای مملکت پسندیده نبوده و مضر واقع میشود.
بهمین دلیل و بدلایل دیگر باید بفوریت وزارت جنک از این دوایر خلع ید کرده تصور نکند که نان و گوشت نظامیان در صورت این خلع ید بزمین خواهد ماند، مجلس و دولت و ملت میدانند که حیات آنها بسته بوجود سربازان مطیع و صاحب منصبان وطن‌پرست است و ار هر جا باشد بودجه سرباز تأمین خواهد شد، عدهٔ نظامیان باید در رأس دوائر مالیاتی مزبوره باقی نمانده و در قراء و قصبات نیز پس از این سربازان ـ و باصطلاح، قزاقها ـ مباشر جمع مالیات و متعرض مردم نشوند مگر بتقاضاهای حکومت یا ادارهٔ مالیاتی محل و این ترتیب برای حفظ محبوبیت سرباز و وزارت جنک بسیار مفید است.
(اینجا شرحی در زیاد شدن بودجهٔ ادارهٔ مالیات غیرمستقیم بعد از فسخ اجارهٔ تومانیانس و بعد از عهد مشیرالدوله بمیزان سیصد و پنجاه هزار تومان شرح داده
