اخراج اسمعیل بهادر:
در همین احوال محمودخان نوذری که در طرق توقیف بود صاحبمنصبان ارود را دور خود جمع کرده و رفتار متهورانهٔ اسمعیل بهادر را بآنان یادآور شده آنها را مطیع خویش ساخته و متفقاً بطرف شهر حرکت نمودند.
اسمعیل بهادر چون از این واقعه آگاه شد، و قوای خود را ازدسترفته دید در خانه آیةاللهزاده بحالت تحصن در آمد و عاقبت در نتیجهٔ مذاکرات با دولت اجازه داده شد که از ایران خارج شود و خارج شد.
ورود والی جدید و قوای دولت بمشهد:
در تاریخ ۲۷ صفر ۱۳۴۰ نظامالسلطنه مافی بفرمانفرمائی خراسان برقرار و روز ۲۹ صفر قوای نظامی دولت که مرکب از ۷۰۰ قزاق و ۳۰۰ ژاندارم و ۳۰۰ سوار امنیه بود بسرکردگی حسین آقا خان خزاعی میرپنج بمشهد وارد شدند.
انتقال جنازه:
شب ۲۶ ربیعالثانی ۱۳۴۰ بنا باجازهٔ مقامات مرکزی جنازهٔ کلنل محمد تقی خان که در مقبرهٔ نادرشاه دفن شده بود از خاک بیرون آورده شده و شبانه در قبرستان کوچکی بیرون دروازهٔ سرآب جنب باغ منبع (این قبرستان در دورهٔ حکومت پاکروان از بین رفته و جزء خیابان شده است) بخاک سپرده شد
آمال کلنل:
کلنل محمد تقیخان بر خلاف آنچه که مشهور بود قصد حملهٔ بتهران و در دست گرفتن زمام امور کشور را نداشت، بلکه آرزومند بود خراسان را استقلال بخشد و خود بریاست جمهوری خراسان برقرار گردد، سندی که این مطلب را ثابت میکند تلگرافی است که در اوایل مخالفت با حکومت تهران بمحمود خان نوذری مخابره کرده و عیناً در زیر نقل میشود:
«آقای ماژر محمود خان راپورت تلگرافی نمره ... را ملاحظه کردم همانطوریکه سابقاً هم دستور دادهام در راه شیروان پست بگذارید و کاملا اقدامات و عملیات سردار بجنوردی را بتوسط قاصدین مخصوص تحت تفتیش آورید، تا بحال که کلیهٔ امور بر وفق مرام گذشته، امیدوارم بیرق جمهوری خراسان را من بر دوش بکشم، محمود و اسمعیل هم جناحین او را محافظت بکنند همه روزه منتظر اقدامات شما هستم»
«محمد تقی»