قیام کردند، و سالار خان بلوچ که از فرونت با خزر و تربت جام گریخته بود، در قلعهٔ «علیک» طغیان کرد، کلنل با سه عراده توپ بتربت حیدریه رفته در هر دو نقطه جنگید و هر دو قسمت را خاموش ساخت.
قرار ملاقات:
امیر شوکت‌الملک (علم) والی قاینات و سیستان که از طرف رئیس دولت با اختیارات کافی دستور دفع کلنل محمدتقیخان را با اعمال قوهٔ قهریه داشت و برای احتراز از جنگ و خونریزی بوسیلهٔ تلگرافات حضوری و دادن پند و اندرز میخواست کلنل را از خیالاتیکه در سر دارد مانع شود و برای این منظور نمایندهٔ خود محمد ولیخان اسدی (مصباح‌السلطنه) را بمشهد فرستاده بود، قرار ملاقاتی با کلنل محمد تقی خان داد.
در این هنگام که مصادف با اوایل برج میزان ۱۳۰۰ بود مرحوم آیةاللّه‌زادهٔ خراسانی[۱] و حاجی حسین آقای ملک در بیرجند توقف داشتند و کلنل برای سرکشی باردوهای ژاندارم بگناباد رفته بود و مصمم شد که امیر شوکت‌الملک را در گناباد ملاقات کرده و او را از مخالفت با خود که از آن خیلی بیمناک بود باز دارد، با این مقصود تلگرافی بشوکت‌الملک مخابره کرد و او را بگناباد دعوت نمود. امیر شوکت‌الملک نیز از موقع استفاده کرده مصمم شد که باتفاق آیةاللّه‌زاده و حاج حسین آقا باول خاک قاینات در نقطهٔ معروف به گدار سلیمان رفته با کلنل ملاقات نمایند تا شاید او را متقاعد سازند که از راه سیستان بهندوستان برود. بنابراین دعوت کلنل را پذیرفته و تاریخ حرکت خودرا تلگرافاً بکلنل خبر داد.
در همین هنگام شورش اکراد قوچانی که بدستور سردار معزز حاکم بجنورد[۲] تهیه دیده شده بود شروع شد و خبر آن در گناباد بکلنل رسید و قبل از دریافت تلگراف شوکت‌الملک، گناباد را ترک گفته بمشهد حرکت کرد و در تاریخ ۷ میزان ۱۳۰۰ ضمن تلگرافی که به امیر شوکت‌الملک از گناباد مخابره نمود از ملاقات عذر خواست.
کشته شدن کلنل:
کلنل بسرعت بمشهد بازگشت. در این موقع ماژر محمودخان نوذری فرمانده
