مأمور کردی و آدم کوچک را رتبه بزرگ تو دادی. میبایستی ایلچی ایران آدم نجیب و از بزرگان نظام باشد نه مکنیل که آنهمه مفاسد از مأموریت او بیرون آمد، تا حال هرچه در دوستی ایران خرج کردیم بهدر رفت، بعد از آن باید دو مقابل آن اخراجات کشیده افغانستان را مضبوط کنیم که ابداً آن ولایت بی‌نظام منظم نشده آرام نخواهد گرفت.
این بود قسمتی که عیناً از روی سفرنامه میرزا عبدالفتاح گرمرودی منشی میرزا حسین خان آجودانباشی نقل گردید.
میرزا حسین‌خان آجودانباشی چهل و یکروز در لندن توقف نمود. در اینمدت همه روزه با رجال لندن رفت و آمد داشت و در روزنامه‌ها نیز دستی پیدا نموده همیشه جواب حملات مکنیل را که در این موقع در لندن بود میداد و تمام آنها را میرزا عبدالفتاح در سفرنامه خود ضبط نموده است.
در مدت توقف، ملاقاتهای طولانی با لرد پالمرستون داشته، یکروز پالمرستون او را حضوراً در منزل خود بشام دعوت میکند.
مؤلف سفرنامه مینویسد:
«یکشب جناب لرد پالمرستون مهمانی بزرگی کرده خود شفاهاً از آجودان باشی و بندهٔ درگاه وعده خواست و گفت مستر مکنیل هم امشب خواهد بود. آجودانباشی وعده دادند لکن بعد از ساعتی رقعه‌ای با نهایت ادب و مهربانی از منزل بجناب ایشان نوشته فرستادند باین مضمون: (چون ملازمان سامی خود بالمشافهه وعده خواستند بنده از راه ادب نخواستم خلاف خواهش شما را بعمل آورم، اما حالا که ملاحظه میکنم برای من بسیار مشکل است که با مستر مکنیل در یک مجلس نشسته شام بخورم، هر گاه به آن جناب تا بحال حرکات او مشتبه است بمخلص مشتبه نشده، درحقیقت و نفس‌الامر او را مقصر و خائن دو دولت میدانم، معهذا مستدعی هستم که بنده را از این التفات و مهمانی معاف دارید). جواب نوشته بود که من این مهمانی را برای شما کرده و اگر در اول عذر میآوردید آمدن مکنیل را موقوف میداشتم.»
