برگه:تاریخ روابط ایران و انگلیس (جلد۲).pdf/۳۰

از ویکی‌نبشته
این برگ نمونه‌خوانی شده ولی هنوز هم‌سنجی نشده‌است.
۴۱۴

مطلقاً شکایتی نداشت و در آن تاریخ در تبریز ناخوشی صعبی بمزاج بندهٔ درگاه عارض و مدتی اضطراراً بهمین علت در آنجا معطل گردید. مشارالیه قبل از ورود بنده به لندن وارد شده باز بنحویکه خیال داشت مراتب را خلاف اصل واقع بوزراء و امنای دولت خود حالی و بعضی فقرات لاوقوع بی‌اصل هم باسمه نموده تا اینکه امنای دولت بهیه از اولیای دولت علیه نقار و سوءظن بهمرسانیده نوشتند که سفرای آنها در استانبول و وینه هنگام ورود بنده اخبار کنند که بسبب وقوع بعضی امور که دلیل بر نامهربانی و عهدشکنی و دشمنی دولت علیه ایران نسبت بدولت انگلیس است، خصوصاً در مقدمهٔ چاپار و حرکت موکب همایونی بسمت افغانستان، سفارت او در دولت ما پذیرفته نخواهد شد مگر اینکه مطالبی که مستر مکنایل از جانب دولت انگریز از دولت علیه ایران خواهش کرده بود کلا بعمل آمده عذرخواهی نمایند.

بنده بعد از شنیدن این پیغام از سفرای انگلیس، مراتب را خدمت امنای دولت علیه عرض کرده همراه چاپار فرستاد و در وینه و پاریس دستورالعمل جدید از اولیای علیه رسید.

تفصیل حرکات و بدعهدیهای سابق و لاحق مستر مکنایل را با خواهش او موافق نوشتجات خود که از دولت علیه درخواست کرده و علاوه، جوابی که در خصوص قبول شدن مطالب او نوشته بودند بانضمام حقیقت کنیت چاپار و مراجعت موکب همایون از افغانستان مرقوم داشته بعهدهٔ بنده حکم صریح نموده بودند که بزودی عازم لندن شده مراتب را بامنای دولت بهیه حالی و صدق نیت اعلحضرت شهریاری روحی فداه را در دوستی دولت انگلیس موافق نامه و سایر نوشتجات دیگر معلوم ساخته رفع شبه و نقار نماید، معهذا محض ملاحظه و زیارت حکم محکم، از پاریس عازم لندن شده روز چهارم ماه ژوئن ۱۸۲۹ وارد و بعد از یکروز دیگر شرعی بجناب لرد پالمرستون نوشته اظهار نمود که چون بنده درگاه را بسفارت قبول نکردید خلاف قاعده است که نامهٔ همایون پادشاهی و نوشتجات دولتی را بشما تسلیم کنم. لهذا ترجمانی که در خدمت شما امانت داشته باشد مأمور و روانه نمائید