سایر دول و وزراء انگلند و پارلمنت بزبان انگریزی قلمی نمود. تحریراً بیست و موم شهر ربیع الثانی ۱۲۵۵ هجری مطابق ۱۲ ماه جون ۱۸۳۹ عیسوی. این است تحریرات آجودانباشی:
(بندهٔ درگاه یکسال و نیم برسم سفارت با نامهٔ دوستانه و بعضی هدایای شاهانه حسب‌الحکم اعلیحضرت شاهنشاه ایران ولینعمت خود خلدالله ملکه و سلطانه بجهة ادای مراسم تعزیت پادشاه نیکو رأی ویلیام چهارم و تهنیت جلوس ملکهٔ انگلستان مأمور لندن شده و نیز مأموریت داشت که تفصیل بدرفتاری و بد سلوکی مسترمکنایل را کما هو حقه بامنای دولت بهیهٔ انگلیس حالی کرده خواهشی دوستانه نمایم که یکنفر ایلچی بزرگ خوش رفتار و قاعده‌دان مثل سفراء سابق که همیشه با کمال خیرخوامی و صلاح‌اندیشی رفتار کرده باعث استحکام مبانی اتحاد و یگانگی و دوستی دولتین علیتین میبودند مأمور بتوقف دولت علیه نمایند. همینکه مستر مکنایل از این معنی استفسار حاصل نمود؛ فوراً باین خیال افتاده که اگر تواند مأموریت بندهٔ درگاه را موقوف نماید حتی عریضه‌ای در همین خصوص بخاکپای اعلیحضرت شهریاری نوشته مصحوب مستر وانسان از دارالخلافه طهران بموکب همایونی فرستاده از جملهٔ ایراد او یکی این بود که شأن و منصب بندهٔ درگاه برای سفارت کافی نیست، امنای دولت علیه او را جواب دادند که شما خود قریب سی سال در خدمت سفرای انگلیس بشغل طبابت که پست‌ترین شغل اجزای سفارت است مشغول بودی اما وقتی که امنای دولت انگریز ترا به لقب سفارت و وزارت سرافراز فرمودند و بدولت علیه مأمور کردند ما نیز احترام همان منصب را در مادهٔ شما مرعی و منظور داشته مطلقاً بحثی نکردیم، حسین‌خان که چند سال است آجودانباشی جمیع عساکر منصورهٔ دولت علیه میباشد و این اوقات نیز به منصب جلیل مشیری سرافراز گشته است چه جای ایراد تواند بود. بعد از آنکه مشارالیه از جواب حسابی امنای دولت علیه مأیوس شده یقین نمود که بندهٔ درگاه حسب‌الأمر قدر قدرت عازم لندن شده چگونگی رفتار ناپسند او را بامنای دولت انگریز حالی خواهد ساخت برای اینکه خواهش امنای دولت علیه را دربارهٔ خود معطل بغرض جلوه دهد پاره‌ای فقرات خلاف ماوقع بامنای دولت خود نوشت چنانکه تا آنروزها
