بستگان حکومت هندوستان که از جانب دولت انگلیس میباشند با دوستی و یگانگی رفتار نمائید. این اشخاص تماماً شامل مراحم و الطاف اعلیحضرت قدرقدرت شاهنشاهی میباشند و مناسبات شما با آنها باید بر طبق مقررات عهدنامه ضمیمه باشد که بین دولتین ایران و انگلیس بوسیله جناب حاجی ابراهیم خان صدراعظم دولت علیه ایران و سرکار کاپیتان جان ملکم برقرار شده است.
بتاریخ ۱۲ ماه شعبان ۱۲۱۵ مطابق ژانویه ۱۸۰۱»
این فرمان در صدر بمهر فتحعلی‌شاه ممهور شده و پشت فرمانرا اشخاص ذیل امضاء نموده‌اند.
۱- حاجی ابراهیم خان صدر اعظم ۲- میرزا شفیع ۳- میرزا رضاقلی ۴- آصف‌الدوله ۵- میرزا رضی ۶- میرزا احمد ۷- میرزا مرتضی قلی ۸- میرزا یوسف ۹- میرزا فضل‌اله.
علاوه بر این فرمان و معاهده سیاسی یک قرارداد تجارتی نیز در تحت پنج ماده و یک ذیل در همان تاریخ بین دولتین برقرار گردید. این است خلاصه مواد آن عهدنامه تجارتی
بعد از حمد و ثنای خداوند متعال و تعریف از فوائد اتحاد و یگانگی و معرفی نمایندگان طرفین و القاب آنها، از طرف شاهنشاه ایران حاجی ابراهیم خان صدراعظم و از طرف پادشاه انگلستان کاپیتان جان ملکم برای عقد قرارداد تجارتی مواد ذیل را مقرر میدارند:
«ماده اول − تجار دولتین معظمتین در هر دو مملکت در کمال امنیت و اطمینان ایاب و ذهاب خواهند نمود. بر حکام شهرها و مأمورین دولت واجب است که مال‌التجاره آنها را حفاظت کنند.
ماده دوم − بتجار و سوداگران مملکت انگلستان و ممالک هندوستان و یا کسانیکه در خدمت دولت انگلستان میباشند اجازه داده میشود که در بنادر و شهرهای ممکلت باوسعت ایران و در نقاطیکه خودشان صلاح بدانند اقامت کنند.
