باتفاق سید کرامت علی هندی در لباس اهل تجارت حرکت داد و آنها را مأمور نمود اول باسترآباد و میان ترکمان‌ها رفته و از آنجا بخراسان و هرات و کابل و خیوه و بخارا بروند و در هر جا که برای آنها پول لازم شود بوزیر مختار انگلیس مقیم تبریز حواله بدهند.
نتیجهٔ مسافرت این شد که آنها چهار ماه در میان تراکمه بودند. بعد از آنجا بخراسان رفته شش ماه در مشهد توقف داشتند. در آنجا با عدهٔ از علماء آشنائی پیدا کردند، از آنجمله آخوند ملامحمد جواد، ملااحمد آخوندزاده و ملاحسین که شب و روز با هم مأنوس بودند. در این هنگام عده‌ای از قشون افغان بخراسان آمده با یارمحمد خان وزیر هرات در خدمت والی خراسان بودند هنگام مراجعت آنها این هیئت، یعنی لیوتنان کونولی، سید کرامت علی هندی، ملا محمد آخوند زاده و ملاحسین نیز همراه آنها بهرات رفتند. البته لیوتنان کونولی همیشه در لباس تجار بوده و باسم تاجر سفر میکرد بدون اینکه کسی از حال او خبردار شود.
لیوتنان کونولی شرح این مسافرت را در دو جلد کتاب سفرنامهٔ خود ضبط کرده است.
و در سال ۱۸۳۴ میلادی آن دو جلد کتاب در لندن بطبع رسیده.
در این کتاب مینویسد:
«شبها که ما با افغانها دور هم مینشتیم، من صحبت شکست قشون عباس‌میرزا را از روسها برای آنها نقل میکردم ولی هیچ یک از آنها باور نمیکردند که قشون ایران از قشون روس شکست بخورد.»[۱]
عباس میرزا بعد از امنیت دادن به یزد و کرمان بخراسان رفت و بآن ایالت پرعرض و طول امنیت کامل داده و از آنچه که توانسته بود در جنگ‌های قفقاز انجام دهد در این ایالت بخوبی از عهده بر آمد و تمام امراء یاغی را سرکوبی کامل نمود.
اما انگلیسها از این مسافرت عباس‌میرزا بخراسان ناراضی بودند و شایعاتی
