است که قرار الغای دو ماده ازعهدنامه نوامبر ۱۸۱۴ را که فی‌ما بین دولتین ایران و انگلیس بسته شده با شما داده است . آنچه که در این باب انجام پذیرفته است بموجب فرمان ملوکانه ما بوده است و در این موضوع فرزند والامقام ما اختیارات لازمه را داشته است و اینک ما آنرا تصدیق و قبول مینمائیم و در این موقع از زحماتیکه در سال گذشته برای انجام آن متحمل شده‌اید قدردانی میشود. در بابت یک کرور تومان دیگر که میبایست بروسها داده شود تا اینکه اراضی خوی را تخلیه نمایند. و اب والا شاهزاده عباس میرزا نایب‌السلطنه چهارصدهزارتومان آنرا توسط محمد میرزا حواله داده‌اند و یکصد هزار تومان دیگر نیز توسط میرزا ابوالحسن خان وزیر امور خارجه داده میشود که توسط شما ارسال گردد، بنابراین این فرمانرا سند خود قرار داده مسئول پرداخت وجه فوق‌الذکر میباشید و بعدها جناب میرزا ابوالحسن خان بشما خواهند پرداخت و نتیجه را بما اعلام دارید. مهر فتحعلی شاه.»
ایران از روسها در میدان جنگ شکست خورد ولی مکرر امتحان داده بود که حریف پرزوری برای ملل آسیائی میباشد. چنانکه در سال ۱۲۳۶ هجری (۱۸۲۱ میلادی) در جنگ با دولت عثمانی در قسمتهای آسیای صغیر نشان داد. هر گاه جنگ دوساله اخیر با روسها برای ایران پیش نیامده بود قوای مادی و معنوی ایران داشت بر جای اولی قرار میگرفت، با اینکه انگلیسها از چهار جانب برای آن اشکال‌تراشی مینمودند و صاحب منصبان خودشان را از قشون ایران احضار میکردند و عملیات مخالف در داخله ایران انجام میدادند با اینحال باز در ایران بقدر کافی استعداد ملی د دولتی وجود داشت که بتواند دو ممالک آسیای مرکزی شکست‌های خود را که از روسها رسیده بود جران نماید.
مدتها بود عمال باهوش دولت انگلیس در ایران فهمیده بودند که اولیای امور ایران همیشه سعی دارند در قسمتهای شرقی و جنوب شرقی مملکت همیشه نفوذ دولت ایران ثابت و برقرار بماند و بآبادی و آسایش سکنه آن نواحی توجه مخصوصی مبذول میدارند.
چون خود انگلیسها در هند گرفتاریهائی داشتند و ممالک رانگون، سند، سیخ
