میشد شرکت نمودند.[۱] نامبرده شرح این مسافرت را در دو جلد کتاب خود که در تاریخ ۱۸۷۶ در لندن بطبع رسیده است چنین مینویسد:
«در ورود ما بکرمانشاه دو نفر صاحب‌منصب فرانسوی، دو نفر ایطالیائی و یک نفر اسپانیولی در کرمانشاه بودند.»
راحع به ورود خودش بطهران چنین مینویسد:
«در اواخر ماه می ۱۸۲۴ (۱۲۳۹ هجری) در طهران بودیم و باتفاق وزیر مختار انگلیس که در آن تاریخ مستر ویلوک سابق‌الذکر بوده توسط میرزا ابوالحسن‌خان شیرازی بحضور فتحعلی‌شاه رفتیم.»
این ملاقات را جناب ارل، با جزئیات آن شرح میدهد و میگوید:
«چندین بار میرزا ابوالحسن‌خان شیرازی تا بنزدیک شاه برسد تعظیم نمود و در هر بار ما نیز بطریق او تعظیم کردیم، بطوری که دست‌های ما بزانویمان میرسید. گویا رسم چنین بود که شاه هیچ متوجه نشود ولی ما همنیطور که جلو میرفتیم تعظیم را تکرار مینمودیم. در بیست قدمی محل جلوس شاه، کفش‌های خود را بیرون آورده راه افتادیم. در این جا شاه متوجه ما شده فرمودند: – «بیا بالا»
شاه ما را در باغ گلستان بحضور پذیرفت. از پله‌های باریک و تنگ بالا آمده باطاق شاه وارد شدیم، طرفین این اطاق باز بود. سقف آن روی ستونهای مارپیچی که رنگ سرخ و سفید داشت قرار گرفته بود. سقف و دیوارهای آن آئینه‌کاری شده بود. یکی دو دستگاه ساعت که معلوم بود از طرف سلاطین اروپا بطور هدیه فرستاده شده است زینت آن اطاق بود ولی از نشستن گرد و خاک زیاد روی آنها پیدا بود که زیاد طرف توجه نیست.
در ورود باطاق شاه، ما را در گوشه اطاق متوقف داشتند و شاه از مسافرت ما سئوال نمود. از اطلاعات جغرافیائی او ما در تعجب بودیم، مدت تشرف ما بحضور شاه بیست دقیقه طول کشید.»
- ↑ مؤلف فوق ناصرعلی میرزا پسر خردسال شاهزاده محمدعلی میرزا را والی کرمانشاه ضبط کرده و میگوید در آن شب تا صبح مشغول عیش و نوش بود و شراب زیاد مینوشید. جلد دوم (صفحه ۱۷۹)
