شاهنشاه ایران ارسال داشت و مورد قبول یافت[۱]
در سال ۱۲۲۹ باز امراء و خوانین خراسان علم طغیان را بر افراشتند و اسمعیل خان دامغانی مأمور تأدیب آنها گردید. در نزدیکی مشهد امراء خراسان متفقاً با بیست هزار کس باردوی دولتی شبیخون زدند ولی سردار ایرانی پافشاری نموده شکست خست بآنها داد و آنها را متواری کرد.
سال بعد فیروزالدین میرزا والی هرات با ابراهیم خان هزاره متحد شده بخیال تسخیر قلعه غوریان میافتند. بنابر این فرزند خود را با وزیر خویش بر سر غوریان مأمور نمود. از آنطرف کامران بامید تسخیر خراسان باطراف هرات آمده فیروزالدین ترسیده پسر خود را از غوریان خواست و بشهریار ایران متوسل شده و مجدداً اسمعیلخان دامغانی مأمور هرات گردید. کامران پسر شاه محمود صلاح در مراجعت دیده بطرف قندهار رهسپار شد. قشون ایران وارد هرات شده والی هرات پنجاه هزار تومان نقد پرداخت و متقبل شد خراج همهساله و سکه و خطبه بنام حضرت فتحعلیشاه جاری گردد.
در آغاز سال ۱۲۳۰ حاجی آقاخان وزیر حاج فیروزالدین میرزا حکمران هرات بحضور اعلیحضرت خاقان شرفیاب و از تعدی شاهزاده محمود افغان شاکی و استدعای استمداد و استعداد نمود.
اسعمیل خان دامغانی بار دیگر بقلع و قمع اتراک و اکراد خراسان مأمور شد.[۲]
در سال ۱۲۳۱ نیز حاجی فیروزالدین میرزا والی هرات بفکر حمله بخراسان میافتد و امراء خراسان نیز با او همدست میشوند. در سال ۱۲۳۲ حسنعلی میرزای شجاعالسطلنه والی خراسان شده بعزم هرات حرکت میکند. در جام، محمدخان افغان والی هرات رسیده به تسلیم قلعه غوریان و اطاعت دولت ایران تقبل میکند، شاهزاده حسنعلی میرزا چون اطمینانی باحوال او نداشته از جام بطرف