بعد از معاهده گلستان مأموریت سر گوراوزلی دیگر در ایران تمام شده بود و میبایست بانگلستان مراجعت کند. چون امپراطور روس الکساندر اول از او دعوت نموده بود که به پطرزبورغ برود. بنابراین در ۲۲ اپریل ۱۸۱۴ از راه روسیه عازم انگلستان گردید.
در ۲۵ ماه می همان سال در تبریز از نایب‌السلطنه خداحافظی نموده بطرف سرحدات روسیه عازم گردید.
در محل باش‌آیران که در آن تاریخ نقطه سرحدی ایران و روس بود یعنی آخر خاک ایران و اول خاک گرجستان، قزاقان روس که باستقبال سفیر انگلیس آمده بودند باو تبریک ورود گفتند. موریر معروف تا اینجا همراه سر گوراوزلی بوده و از اینجا مرخص شده بایران مراجعت نمود.
همینکه سر گوراوزلی به نزدیک شهر تفلیس رسید یک عده از شاهزادگان گرجی و ارمنی با یک اسکادران سواره نظام روس از او استقبال نمودند. جنرال رتیشف فرمانفرمای گرجستان با محبت تمام او را پذیرفت و میهمانیهای باشکوهی بافتخار او دادند. چندین بار بسلامتی او باده‌نوشی کردند و بافتخارش چندین تیر توپ شلیک و بیاد دوستی دائمی و ابدی دولتین روس و انگلیس شادیها نمودند. جنرال رتیشف نطق‌ها کرد و خدمات سر گوراوزلی را که در ایران مخصوصاً در عهدنامه گلستان به امپراطور روس نموده بود یادآوری نمود و قشون را امر داد بقدردانی از این خدمات چندین بار هورا بکشند.[۱]
این استقبال و پذیرائی و میهمانیها تنها در تفلیس نبوده بلکه در تمام امتداد راه از سرحد ایران تا مسکو و پطرزبورغ با نهایت جلال و شکوه بعمل آمده که برای کسب اطلاع بیشتر بایستی بخود کتاب یادداشتهای سر گوراوزلی مراجعه نمود.
سر گوراوزلی در ۲۳ ماه اوت ۱۸۱۴ با احترام و تجلیل وارد پطرزبورغ شد. پس از دید و بازدیدهای مفصل که همه آنها از روی محبت و مهربانی بوده در ۲۸ اوت بحضور الکساندر اول امپراطور روس رفته که شرح آنرا در یادداشتهای خود چنین
- ↑ یادداشتهای سر گوراوزلی (صفحه ۱۰۱-۱۱۱)
