مسافرت خود بایران و ملاقاتهائی را که با شاه و نایب‌السلطنه بعمل آورده است شرح میدهد. ما در اینجا بقسمتهای عمدهٔ آن کتاب که ارزش تاریخی دارد اشاره می‌کنیم.
قبلاً بطور اختصار جریان ورود او را بایران یادآور میشویم و سپس بنقل قسمتهای مهم یادداشتهای خود سر گوراوزلی میپردازیم.
در سال ۱۸۰۹ موقفیکه میرزا الولحسن‌خان از طرف فتحعلی‌شاه بسمت وزیر مختاری و مأموریت فوق‌العاده بلندن فرستاده شده بود، سر گر اوزلی از جانب جرج سوم پادشاه انگلستان برای پذیرائی او مهماندار معین گردید.
در مراجعت میرزا ابوالحسن‌خان سر گور اوزلی نیز بسمت وزیر مختاری از طرف پادشاه انگلستان معین شد که در دربار پادشاه ایران مقیم باشد.
در ماه جولای ۱۸۱۰ میرزا ابوالحسن‌خان و سر گور اوزلی از لندن حرکت نموده در ژانویه ۱۸۱۱ به بمبئی رسیدند. بعد از کمی توقف بطرف ایران رهسپار شده در اول ماه مارس ۱۸۱۱ به بوشهر رسیدند. چون ساعت خوب نبود تا پنجم ماه در کشتی مانده روز پنجم بخشکی پیاده شدند و با شرحیکه قبلا بیان گردید همه جا از او پذیرایی خوبی شده و محترماً او را بطهران وارد نمودند. بعد از تشرف بحضور فتحعلی‌شاه به بستن معاهده ۱۴ مارس ۱۸۱۲ (مطابق ۲۹ صفر ۱۲۲۷) اقدام نمود.
در بهار سال ۱۸۱۲ به تبریز رفت. در راه خبر اتحاد دولتین روس و انگلیس را شنید و قبل از آنکه به تبریز برسد نماینده نظامی فرمانفرمای قفقاز منتظر ورود وزیر مختار انگلیس به تبریز بود که او را واسطه صلح بین دولتین روس و ایران قرار دهد.
از تبریز سر گور اوزلی یکی از همراهان خود موسوم به رابرت گوردون را باتفاق نماینده نظامی فرمانفرمای قفقاز برای تعیین شرایط صلح به تفلیس میفرستد که شرح آن قبلا داده شده است.
سر گور اوزلی در نوامبر ۱۸۱۲ بطهران مراجعت میکند. نوروز را در طهران بود. در ماه جون ۱۸۱۳ بهمدان مسافرت کرده و با جلال‌الدین افندی وزیر
