شاه خودش قضیه را حل نمود. باین ترتیب که خود شاه در شاه‌نشین جلوس نماید وزیر مختار انگلیس و آجودان مخصوص فرمانده کل روس در اطاق مقابل شاه بایستند.
موریر این ملاقات را بشرح ذیل بیان میکند:
«هنگامیکه ما داخل اطاق شدیم شاه از آن بالا بمانگاه میکرد و از آجودان مخصوص احوال‌پرسی نمود. مخصوصاً از سلامتی جنرال رتیشف نیز سؤال کرد. همینکه ما عقب‌عقب داشتیم بر می‌گشتیم مرا باسم صدا زد و در حضور وزیر مختار مرا شاهد قرار داد و گفت شما شاهد باشید فقط برای خاطر وزیر مختار انگلیس این تقاضا را قبول نمودم و در آتیه بهیچ وجه اجازه نخواهم داد این ترتیب نظیر پیدا کنم.
وزیر مختار انگلیس و آجودان مخصوص کل قشون روس به تبریز مراجعت نمودند و دو روز بعد نمایندگان ایران با آجودان روس بطرف گلستان از محال قراباغ برای عقد معاهده حرکت کردند. وزیر مختار انگلیس تا ۳۱ اکتبر ۱۸۱۳ در تبریز توقف نمود و بعد از راه مراغه عازم طهران شد.»
موریر گوید:
«نماینده ایران که مأمور معاهدهٔ گلستان بود کمی بعد از ما وارد طهران شد و معاهدهٔ که بین روس و ایران بسته شده بود همراه آورد. نتیجهٔ فارسی آن با عبارات ایرانی نوشته شده بود.»
در باب القاب گوید:
«چون نماینده روس جنرال رتیشف بود و او هم دارای القاب و امتیازات مخصوص بود، برای نماینده ایران هم میخواستند یک القاب و امتیازاتی قائل بشوند که در مقابل القاب و امتیازات روس جلوه کند. پس این عبارت را برای نماینده ایران در معاهده نوشته بودند: – «صاحب عطایای خاص پادشاهی از خنجر و کارد و شمشیر مرصع و استعمال ملبوس ترمه»
سواد این عهدنامه را نگارنده در چندین کتاب دیده‌ام و سوادیکه ذیلا نوشته میشود از یک نسخه خطی نقل شده و با ناسخ‌التواریخ نیز مواد اصلی آن تطبیق شده است.
