دشمن عمومی ما در استانبول بسیار مشعوف شدم و تأکید کرده بودم سفیر خود را زودتر به طهران برساند.
همینکه ما نزدیک طهران میشدیم مستقبلین زیاد میشدند. مهمترین آنها نوروزخان یکی از منسوبین شاه بود و جمعیت زیادی برای دیدن سفیر بیرون دروازه آمده بودند. ما وارد شهر طهران شدیم و در خانه حاجی محمدحسین‌خان وزیر دوم مملکت منزل نمودیم.»[۱]
نگارنده تاریخ قاجاریه از مجلدات ناسخ‌التواریخ جزء وقایع سال ۱۲۲۳ هجری در باب ورود سر هارفورد جونس مینگارد،
«بعد از بیرون شدن غاردان از قبل شهریار ایران حکم رفت تا سر هرفورد جنس را از اصفهان بجانب طهران حرکت داده در ۲۸ ذی‌حجه وارد شهر طهران کردند و نوروزخان قاجار ایشیک آقاسی او را پذیره شده در خانه حاجی محمدحسین‌خان امین‌الدوله فرود آورده و پس از دو روز در پیشگاه شهریار حاضر گشت و نامه پادشاه انگلیز را پیش داشت. یک قطعه الماس که بیست و پنج هزار تومان بهای آن بود بعد از فتح‌نامه ظاهر گشت و دیگر چیزها از اشیاء نفیسه و تحف گرانبها پیش گذرانید و عهدنامه دولت انگلیز را باز نمود مشعر بر اینکه چندانکه با مبارزت روسیه زور و زر بکار آید خودداری نخواهیم کرد. بالجمله سر هرفورد جنس مورد اشفاق و الطاف ملوکانه شده آسایش گرفت. آنگاه شاهنشاه از بهر تشویق سپاه مسلمانان در محارست و مضاربت با روسیان میرزا بزرگ قائم‌مقام وزارت کبری را فرمان کرد تا از علماء اثنی‌عشریه طلب فتوی کند و او حاجی ملاباقر سلماسی و صدرالدین محمد تبریزی را برای کشف این مسئله روانه خدمت شیخ جعفر نجفی و آقا سیدعلی اصفهانی و میرزا ابوالقاسم جیلانی نمود تا در عتبات عالیات و دارالایمان قم خدمت ایشان را دریابند و نیز بعلماء کاشان و اصفهان مکاتیب کرد. بالجمله جناب حاجی ملااحمد نراقی کاشانی که فحل فضلای ایران بود و شیخ جعفر و آقا سیدعلی و میرزا
- ↑ موریر شرح این مسافرت را از روز ورود به بندر بوشهر تا روز ورود بطهران در یکصد و هشتاد و چهار صفحه نوشته است و اینکه در فوق نوشته شده فقط خلاصه بسیار مختصر آن میباشد.
