برگه:انقلاب ایران.pdf/۴۸

از ویکی‌نبشته
این برگ نمونه‌خوانی شده ولی هنوز هم‌سنجی نشده‌است.
انقلاب ایران

با سقوط عروت‌الوثقی سیدجمال‌الدین پاریس را بعزم مسکو و سنت پترزبورغ ترک گفته و در آنجا با خوش‌آمدی هرچه تمامتر پذیرفته شد - و چهار سال در آندیار بماند[۱] در این مدت او خدمت بزرگی برعایای مسلمان روسیه از بدست آوردن پروانه چاپ قرآن و کتب دیگر مذهبی نموده است.

هنگامی که سید هنوز در پایتخت روسیه میزیست - ناصرالدین‌شاه بآنجا رفته بود ابراز اشتیاق بدیدار او کرد ولی او بمصاحبت همایونی اعتنا ننمود - هرچند پس از اندک مدتی ملاقاتی بین آنها در مونیخ دست داد - شاه تاکید فرمود که سید با او بایران برگردد - و باو تکلیف کرد که صدراعظم خویشش خواهد ساخت ولی او بعنوان اینکه میخواهد پاریس برای دیدن نمایشگاه برود اول امتناع نمود - تا بالاخره روی اصرار شاه ناگزیر گردید و در قبال تذکرات دوستش شیخ عبدالقادر که باو گفت چگونه او می‌تواند تو را دعوت و بتعهد خود وفا نماید در حالی که می بیند شما بی‌پرده در تقویت مذهب تسنن سعی می‌نمائید - پاسخ سید این بود « فقط برای تفریح از بیخردی و حماقت اوست».

با وجود بر این با شاه همراه و بایران رفت و در آنجا مدتی بماند - هرچند پس از چندی متوجه تغییر نامطلوبی در رفتار شاه شده و خواهان اجازه برگشتن باروپا گردید و این درخواست بصورت ناجوانمردانه‌ای رد شد. از آنوقت سید در آستانه شاه عبدالعظیم بست نشست[۲] و در آنجا هفت ماه بماند - دیگر طرفیت او بشاه آشکار گردید - با سخنرانی

  1. از قرار معلوم او دو بار روسیه را دیدار کرده است - یکبار در سال ۱۸۸۵ پس از عدم کامیابی از حصول تفاهم قناعت بخش با اولیاء حکومت انگلیس و بار دیگر در سال ۱۸۸۹ پس از ملاقاتش با ناصرالدینشاه در مونیخ که امین‌السلطان او را بماموریت محرمانه‌ای به وزارت خارجه روسیه اعزام داشت - موافق شرح بیوگرافی مندرج در صفحه ۶۲ مشاهیرالشرق (جرجی زیدان) سید برای نخستین بار بنا بدعوت تلگرافی ناصرالدینشاه در اوایل سال ۱۸۸۶ بایران رفته بود بوزارت جنک منصوب و در اصفهان ظل‌السلطان را ملاقات و بالاخره با حصول اجازه بعنوان تغیر آب و هوا بروسیه برگشته است. سفر دوم او بایران در سال ۱۸۸۹ بوده که منجر به دومین تبعیدش (در ۱۸۹۰) شده است.
  2. نقل از کتاب شرح حال سیدجمال‌الدین اسدآبادی بقلم سید لطف‌الله اسدآبادی همشیره‌زاده سید - از بنگاه مطبوعات دین و دانش تبریز صفحه ۱۴۵. توضیح مؤلف: از این مکتوبی که درج می کنم بطوریکه اطلاع داریم دو نسخه بیشتر موجود نیست که اصل آن نزد آقای معتضدالملک (نواده مرحوم قوام‌الدوله) است - اصل نامه