اوحدی مراغه‌ای (منطق العشاق یا ده نامه)/چو بشنید این سخن، بر زاری او
| چو بشنید این سخن، بر زاری او | بتندید از پریشان کاری او | |||||
| به دل در دشمنی چیزی نبودش | ولی در دوستی می‌آزمودش | |||||
| چو بشنید این سخن، بر زاری او | بتندید از پریشان کاری او | |||||
| به دل در دشمنی چیزی نبودش | ولی در دوستی می‌آزمودش | |||||