انوری (مقطعات)/مکرم مفصل سدیدالدین سپهر سروری
ظاهر
مکرم مفصل سدیدالدین سپهر سروری | ای کفت باغ امل را بهترین اردیبهشت | |||||
آنچنان افزون ز روی مرتبت ز ابنای عصر | کافتاب از ماه و چرخ از خاک و کعبه از کنشت | |||||
دست قدرت صورت آدم همی کردی نگار | ذکر اقبال تو بر اوراق گردون مینبشت | |||||
نه که خود آدم به ذکر تو تقرب مینمود | چون صور بخش هیولی خاک آدم میسرشت | |||||
سرورا وقت ضرورت خاصه چون من بنده را | بردن حاجت به نزدش چون کریمان نیست زشت | |||||
چون ندارم آنچه با قارون فروشد در زمین | در دلم آنست کانرا قبله کردن زرد هشت | |||||
در چنین وقتی مرا چون بندهی امر توام | از کف رادت که او جز تخم آزادی نکشت | |||||
گر نباشد آنچه اسمعیل را زو بد خلاص | زان بنگریزم که آدم را برون کرد از بهشت | |||||
نیز مدح و غزل نخواهم گفت | گرچه طبعم به شعر موی شکافت | |||||
کانک معشوق بود پیر شدست | وانک ممدوح بود فرمان یافت |