پرش به محتوا

امیر خسرو دهلوی (انتخاب از مثنویات)/مبارک روز شنبه گاه پیشین

از ویکی‌نبشته
  مبارک روز شنبه گاه پیشین گه هنگامی است با انوار بیش این  
  جهان از چشمه خود روی شسته که و مه سبحه و سجاده جسته  
  مذن قامت خود بر کشیده جماعت صف به مسجد بر کشیده  
  ممالک گیر سلطان جهان بخت در آن ساعت برآمد بر سر تخت  
  سریر آراست ماه و آفتابش غیاث دین و دنیا شد خطابش  
  ملایک جمله گفتندش همانگه دعا: خلد الرحمن ملکه  
  خروش کوس، گیتی را خبر کرد دل بد خواه را زیر و زبر کرد  
  موافق ریخت گوهرها ز حد بیش مخالف هم ولیک از دیده‌ی خویش  
  فلک شادی بدو ران و زمان داد جهان را مژده‌ی امن و امان داد