امیر خسرو دهلوی (انتخاب از مثنویات)/شاه به رویش چو نظر کرد چست
ظاهر
شاه به رویش چو نظر کرد چست | دید دران آئینه خود را درست | |||||
گرم فرو جست ز تخت بلند | کرد به آگوش تن ارجمند | |||||
داشت به آغوش خودش تا به دیر | سیر نشد، چون شود از عمرسیر؟! |
شاه به رویش چو نظر کرد چست | دید دران آئینه خود را درست | |||||
گرم فرو جست ز تخت بلند | کرد به آگوش تن ارجمند | |||||
داشت به آغوش خودش تا به دیر | سیر نشد، چون شود از عمرسیر؟! |