امیر خسرو دهلوی (انتخاب از مثنویات)/ای سر از آئین وفا تافته !
ظاهر
ای سر از آئین وفا تافته ! | وز تو دلم تافتگی یافته ! | |||||
گر چه به غیبت شدئی کینه توز | رنجه چهداری به حضورم هنوز | |||||
با چو منی ، دور کن از سر منی | چون به صفت من توام و تو منی | |||||
گر کمر کینه کنی استوار | پیش تو بیش از تو درایم به کار | |||||
ور به مدارا کشد این گفت و گوی | نیز نتابم ز وفای تو روی | |||||
لیک بشرطی که درین رای من | جای پدر گیرم و تو جای من |