محتشم کاشانی (غزلیات)/خوش آن که هم زبان به تو شیرین بیان شوم

از ویکی‌نبشته
محتشم کاشانی (غزلیات) از محتشم کاشانی
(خوش آن که هم زبان به تو شیرین بیان شوم)
  خوش آن که هم زبان به تو شیرین بیان شوم حرفی ز من بپرسی و من بی‌زبان شوم  
  وقت سخن تو غرق عرق گردی از حجاب من آب گردم و ز خجالت روان شوم  
  یاری به غیر کن که سزای وفای من این بس که ناوک ستمت را نشان شوم  
  در کوی خویش اگر ز وفا جا دهی مرا سگ باشم ار جدا ز سگ آستان شوم  
  جورت که پیش محتشم از صد وفا به است من سعی می‌کنم که سزاوار آن شوم