قانون تامین آموزش فرزندان کارگران

از ویکی‌نبشته
قوانین انقلاب شاه و مردم تصمیم‌های مجلس

مجلس شورای ملی مجموعه قوانین دوره قانونگذاری بیست و سوم

تصمیم‌های مجلس شورای ملی درباره آموزش و آموزش عالی

قانون تامین آموزش فرزندان کارگران - مصوب ۱۱ تیر ۱۳۵۱ مجلس شورای ملی و ۱۵ آبان ۱۳۵۱ مجلس سنا - این قانون در تاریخ ۲۴ آبان ۱۳۵۱ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.[۱]

ماده ۱[ویرایش]

ماده ۱ - فرزندان کارگران مشمول قانون بیمه‌های اجتماعی که ضمن تحصیل در دوره‌های ابتدایی یا راهنمایی تحصیلی از طریق آزمایشهای مربوط‌افراد مستعد و با هوش تشخیص داده شوند طبق مقررات این قانون و آیین‌نامه‌های اجرایی آن از تسهیلات لازم تحصیلی برخوردار خواهند شد.

ماده ۲[ویرایش]

ماده ۲ - فرزندان کارگران مشمول قانون بیمه‌های اجتماعی که به دوره‌های تعلیمات متوسطه نظری و یا تعلیمات فنی و حرفه‌ای راه یابند و یا درامتحانات ورودی دانشگاه‌ها و آموزشگاه‌های عالی کشور پذیرفته شوند هزینه تحصیلی و کمک لازم به آنان وسیله صندوق موضوع ماده ۴ این قانون‌تأمین و طبق مقررات آیین‌نامه اجرایی پرداخت خواهد شد.

تبصره ۱ - فرزندان کارگران مشمول قانون بیمه‌های اجتماعی در صورت فوت و ازکارافتادگی و بازنشستگی کارگران مشمول نیز از تسهیلات مندرج‌در این قانون استفاده خواهند کرد.

تبصره ۲ - فرزندان کارگران مشمول قانون بیمه‌های اجتماعی که در تاریخ تصویب این قانون در دانشگاه‌ها و آموزشگاه‌های عالی مشغول تحصیل‌هستند از تاریخ تأسیس صندوق از مزایای این ماده بهره‌مند خواهند شد.

ماده ۳[ویرایش]

ماده ۳ - تعیین ضابطه برای استحقاق پرداخت کمک و هزینه تحصیلی فرزندان کارگران و نحوه تشخیص افراد مستعد و کیفیت مراقبتهای موضوع‌ماده یک و دو و همچنین شرایط و طرز استفاده از تسهیلات و کمکهای مقرر در این قانون و میزان کمک هزینه تحصیلی طبق آیین‌نامه‌ای خواهد بود که‌به پیشنهاد وزراء کار و امور اجتماعی و آموزش و پرورش به تصویب هیأت وزیران خواهد رسید.

ماده ۴[ویرایش]

ماده ۴ - به منظور اجرای مقررات این قانون صندوقی به نام صندوق تأمین آموزش فرزندان کارگران وابسته به وزارت کار و امور اجتماعی ایجادمی‌شود، صندوق مزبور دارای شخصیت حقوقی و استقلال مالی و اداری بوده و اداره امور آن طبق مقررات اساسنامه صندوق و آیین‌نامه‌های مربوط زیرنظر هیأت امناء انجام می‌گیرد.

ماده ۵[ویرایش]

ماده ۵ - کارفرمایان مشمول قانون بیمه‌های اجتماعی مکلفند معادل دو درصد مزد کارگران خود را در آخر هر ماه به وسیله سازمان بیمه‌های‌اجتماعی به حساب صندوق تأمین آموزش فرزندان کارگران بپردازند.

سازمان بیمه‌های اجتماعی ملزم است مبلغ مذکور را از تاریخ تصویب اساسنامه صندوق از کارفرمایان وصول و به صندوق واریز نمایند.

هزینه‌های مربوط به اجرای این قانون از دو درصدی که کارفرمایان می‌پردازند و همچنین کمکهای دولت تأمین خواهد گردید. نحوه وصول دو درصدفوق تابع مقرراتی است که در قانون بیمه‌های اجتماعی در مورد وصول حق بیمه پیش‌بینی گردیده‌است.

ماده ۶[ویرایش]

ماده ۶ - هیأت امنای صندوق مرکب است از وزیر کار و امور اجتماعی و یا معاون او، معاون وزارت آموزش و پرورش، معاون وزارت علوم وآموزش عالی، معاون وزارت دارایی، نماینده اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران و یک نفر نماینده کارگر به انتخاب کنفدراسیون کارگری، مادام که‌کنفدراسیون تشکیل نشده وزیر کار و امور اجتماعی نماینده کارگر را انتخاب و معرفی خواهد کرد.

ریاست هیأت امنای صندوق با وزیر کار و امور اجتماعی و در غیاب او با معاون وزارت کار و امور اجتماعی خواهد بود.

ماده ۷[ویرایش]

ماده ۷ - صندوق تأمین آموزش فرزندان کارگران دارای مدیر عامل و حسابرسی خواهد بود که به پیشنهاد وزیر کار و امور اجتماعی و تصویب هیأت‌امنای صندوق انتخاب خواهند شد. تشکیلات صندوق به پیشنهاد وزیر کار و امور اجتماعی به تصویب هیأت امنای صندوق می‌رسد.

تبصره - درصدی که از درآمد صندوق برای هزینه‌های پرسنلی و اداری سالانه به مصرف خواهد رسید بنا به پیشنهاد وزیر کار و امور اجتماعی وتصویب هیأت وزیران تعیین خواهد شد و در هر حال نباید حداکثر از چهار درصد وصولی صندوق تجاوز نماید.

ماده ۸[ویرایش]

ماده ۸ - اساسنامه صندوق به پیشنهاد وزیر کار و امور اجتماعی و تأیید هیأت وزیران پس از تصویب کمیسیون کار و امور اجتماعی مجلسین به‌موقع اجراء گذارده خواهد شد. حدود اختیارات و وظایف هیأت امناء و مدیر عامل و حسابرس در اساسنامه مزبور تعیین خواهد شد.

ماده ۹[ویرایش]

ماده ۹ - صندوق تأمین آموزش فرزندان کارگران مکلف است تا آخر مرداد ماه هر سال گزارش عملکرد و ترازنامه سال قبل مربوط به اجرای مقررات‌این قانون را تنظیم و برای هیأت امنای صندوق ارسال دارد تا پس از تصویب مراتب را ابلاغ نماید.

ماده ۱۰[ویرایش]

ماده ۱۰ - هر گونه تصرف غیر قانونی و برداشت غیر مجاز از وجوه صندوق در حکم اختلاس اموال عمومی خواهد بود.

قانون فوق مشتمل بر ده ماده و سه تبصره پس از تصویب مجلس شورای ملی در جلسه روز یکشنبه ۱۳۵۱٫۴٫۱۱ در جلسه روز دوشنبه پانزدهم آبان‌ماه یک هزار و سیصد و پنجاه و یک شمسی به تصویب مجلس سنا رسید.

رییس مجلس سنا - جعفر شریف امامی

منبع[ویرایش]

  1. مجلس شورای ملی مجموعه قوانین دوره قانونگذاری بیست و سوم - ۹ شهریور ۱۳۵۰ تا ۱۶ شهریور ۱۳۵۴ - جلد پنجم - ص. ۱۹۶۷