پرش به محتوا
فخرالدین عراقی (غزلیات)/ساقی قدحی شراب در دست
| | | | | | |
|
ساقی قدحی شراب در دست |
|
آمد ز شراب خانه سرمست |
|
|
آن توبهی نادرست ما را |
|
همچون سر زلف خویش بشکست |
|
|
از مجلسیان خروش برخاست |
|
کان فتنهی روزگار بنشست |
|
|
ماییم کنون و نیم جانی |
|
و آن نیز نهاده بر کف دست |
|
|
آن دل، که ازو خبر نداریم |
|
هم در سر زلف اوست گر هست |
|
|
دیوانهی روی اوست دایم |
|
آشفتهی موی اوست پیوست |
|
|
در سایهی زلف او بیسود |
|
وز نیک و بد زمانه وارست |
|
|
چو دید شعاع روی خوبش |
|
در حال ز سایه رخت بربست |
|
|
در سایه مجو دل عراقی |
|
کان ذره به آفتاب پیوست |
|
-