| | | | | | |
|
خیز تا بر یاد عشق خوبرویان میزنیم |
|
پس ز راه دیده باغ دوستی را پی زنیم |
|
|
از نوای نالهی نی گوشها را پر کنیم |
|
وز فروغ آتش می چهرهها را خوی زنیم |
|
|
چون درین مجلس به یاد نی برآید کارها |
|
ما زمانی بیت خوانیم و زمانی نی زنیم |
|
|
زحمت ما چون ز ما می پارهای کم میکند |
|
خرقه بفروشیم و خود را بر صراحی میزنیم |
|
|
چنگ در دلبر زنیم آن دم که از خود غایبیم |
|
پس نیم اکنون چو غایب چنگ در وی کی زنیم |
|
|
از برای بی نشانی یک فروغ از آه دل |
|
در بهار و در خزان و در تموز و دی زنیم |
|
|
دفتر ملک دو عالم را فرو شوییم پاک |
|
هر چه آن ما را نشانست آتش اندر وی زنیم |
|