سنایی غزنوی (غزلیات)/ای رخ تو بهار و گلشن من

از ویکی‌نبشته
سنایی غزنوی (غزلیات) از سنایی غزنوی
(ای رخ تو بهار و گلشن من)
  ای رخ تو بهار و گلشن من همچو جانست عشق در تن من  
  راست چون زلف تو بود تاریک بی رخ تو جهان روشن من  
  همچو خورشید و ماه در تابد عشق تو هر شبی ز روزن من  
  دست تو طوق گردن دگری عشق تو طوق گردن من  
  ماه را راه گم شود بر چرخ هر شبی از خروش و شیون من  
  گر تو یک ره جمال بنمایی برزند بابهشت برزن من  
  خاک پایت برم چو سرمه به کار گر چه دادی به باد خرمن من  
  رنجه کن پای خویش و کوته کن دست جور و بلا ز دامن من  
  رادمری کنی به در نبری بنهی بار خلق بر تن من  
  چون درآیی ز در توام به زمان بردمد لاله‌زار و سوسن من  
  تا سنایی ترا همی گوید ای رخ تو بهار و گلشن من