کلیات سعدی/غزلیات/چه دل‌ها بردی ای ساقی به ساق فتنه انگیزت

از ویکی‌نبشته
غزلیات از سعدی
تصحیح محمدعلی فروغی

چه دل‌ها بردی ای ساقی به ساق فتنه انگیزت

۳۸– ب

  چه دلها بردی ای ساقی بساق فتنه‌انگیزت[۱] دریغا بوسه چندی بر زنخدان دلاویزت  
  خدنگ غمزه از هرسو نهان انداختن تا کی سپر انداخت عقل از دست ناوکهای خونریزت  
  برآمیزی و بگریزی و بنمائی و بربائی فغان از قهر لطف اندود و زهر شکرآمیزت  
  لب شیرینت ار شیرین بدیدی در سخن گفتن بر او شکرانه بودی گر بدادی ملک پرویزت  
  جهان از فتنه و آشوب یکچندی برآسودی اگر نه روی شهرآشوب و چشم فتنه‌انگیزت  
  دگر رغبت کجا ماند کسی را سوی هشیاری چو بیند دست در آغوش مستان سحرخیزت  
  دمادم درکش ای سعدی شراب صرف[۲] و دم درکش که با مستان مجلس[۳] درنگیرد زهد و پرهیزت  


  1. تجدیدنظر: چه دلها بردی ایساقی بساق شهوت انگیزت
  2. وصل.
  3. مفلس.